• امروز : دوشنبه, ۲۴ آذر , ۱۴۰۴
  • برابر با : Monday - 15 December - 2025
0
مهتا بذرافکن دانش آموخته دکتری جامعه شناسی

پاهای آلوده : ردپای کربنی پنهان

  • کد خبر : 832
  • ۳۰ آبان ۱۴۰۴ - ۰:۴۳
پاهای آلوده : ردپای کربنی پنهان

این روزها که شبه علم و توهم توطئه بیداد می کند خوب است که در مقابل به حقایق پرداخته و نشر دهیم. هرچند که همیشه شر نسبت به روایت‌ها و حقیقت صدای بلندی دارد. از روزی که معابد مدرنیته پایه گذاری شد، سدهای بزرگ گرفته تا ابر کارخانه های حیرت آور تازیانه های قدرت و ثروت و روایت است که بر زمین خورده و نتیجه آن تغییر اقلیم و گرمایش است. آنها که سوداگر و منفعت بر این معابد بودند در بالای آن نشسته و آسیب‌ها و اثرات مخرب را طبقات پایین به پیرامون منتقل نمودند.

رد پای کربن بیماری هلندی درباره این است که چطور کشورهای ثروتمند آلودگی‌شان را به کشورهای فقیر صادر می‌کنند؟ بسیاری از کشورهای ثروتمند در ظاهر «پاک» هستند؛ انرژی تجدیدپذیر، کارخانه‌های کم‌کربن، سیاست‌های سبز. اما پشت این تصویر تمیز، یک واقعیت تلخ وجود دارد: بخش بزرگی از انتشار کربن آن‌ها در کشورهای فقیر اتفاق می‌افتد، نه در خاک خودشان. 1) برون‌سپاری صنایع آلاینده اروپا، آمریکا و ژاپن کارخانه‌های پرآلودگی‌شان را برده‌اند به: چین، ویتنام، هند، بنگلادش… آلودگی آنجا تولید می‌شود، کالا در شمال مصرف می‌شود. 2) ردپای مصرف مخفی اروپا حدود ۴۰٪ ردپای کربنش را در کشورهای فقیر منتشر می‌کند. آمریکا حدود ۲۰٪. این یعنی اگر فقط انتشار داخلی را ببینی، فکر می‌کنی پاک‌اند؛ ولی انتشار واقعی‌شان جای دیگری رخ می‌دهد. 3) استخراج منابع در جنوب، مصرف در شمال نفت، گاز، لیتیوم، کبالت، نیکل… استخراج در کشورهای فقیر → آلودگی، نابودی منابع، کار کودک مصرف لوکس و «پاک» در کشورهای ثروتمند (مثلاً خودروهای برقی اروپا نتیجهٔ آلودگی کنگو هستند.) 4) جنگل‌زدایی برای تغذیه کشورهای ثروتمند نصف جنگل‌زدایی آمازون و مالزی برای تأمین: سویا، روغن پالم، کاکائو، گوشت که عمدتاً به آمریکا، اروپا و چین می‌رود. 5) لباس ارزان، آلودگی گران تی شرت، شلوار، کفش تولیدش با آب و انرژی بالا و آلودگی شدید در بنگلادش و هند انجام می‌شود. اما ردپای کربنش در آمار اروپا و آمریکا دیده نمی‌شود. از زمانی که کنفرانس های پی در پی در جهت کاهش کربن زمین برگزار شده تا کنون کشورهای ثروتمند انتشار کربن‌شان را در کشورشان کم اما آن را صادر کرده‌اند. این پدیده را بیماری هلندی است و نشان دهنده «استعمار اقلیمی» و «نشت کربن» است. درحالیکه که اقتصادهای فقیر آلوده می‌شوند،اقتصادهای ثروتمند مانند ژاپن پاک دیده می‌شوند. بررسی ژاپن :

ژاپن حدود ۶۰٪ ردپای کربنش را در خارج می گذارد. بخش بزرگی از کالاهای مصرفی ژاپن در این کشورها ساخته می‌شود. چون تولید در کشورهای فقیرتر پرآلاینده‌تر و کارگر ارزان است، ژاپن عملاً انتشار کربن خود را صادر می‌کند.

صنعت خودروسازی ژاپن از فولاد پرآلاینده‌تر، مواد پلیمری، باتری‌ها، قطعات الکترونیک همه در خارج از ژاپن تولید می شود. یعنی: آلودگی در جنوب جهان و سود در اشکال مختلف از پاکی زمین و هوا گرفته تا نقدی در ژاپن

جنگل‌زدایی به‌خاطر مصرف ژاپن: ، ژاپن از خریداران جدی گوشت گاو (آمازون)،چوب (لائوس، مالزی)،ماهی و محصولات دریایی ( همه کشورها) است ردپای کربن و تخریب زیست‌محیطی این‌ها بیرون از ژاپن اتفاق می‌افتد. در نتیجه ژاپن در چشم ما و ویدئوهای اينستاگرام یک معبد مدرنیته فوق العاده درخشان «کم‌کربن» است و البته نشان نمی‌دهد که آلودگی را به فقرا منتقل کرده است. نظامهای ناکارآمد و فاسد، تعصبات و عقب ماندگیهای های فرهنگی، فقر و کارگر ارزان مهمترین دلیل مقصد شدن درجهت نابودی است.

لینک کوتاه : https://roydadab.ir/?p=832

برچسب ها